بررسی تاثیر شیوه های مختلف خاکورزی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد سه هیبرید ذرت دانه ای

این آزمایش در سال 1389 در ایستگاه تحقیقات زراعی قراخیل واقع در شهرستان قائم شهر وابسته به مرکز تحقیقات استان مازندران به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل عملیات خاک ورزی در سه سطح بدون شخم، شخم حداقل، شخم رایج، تراکم بوته در سه سطح 65، 75، 85 هزار بوته در هکتار و سه هیبرید dc370، sc500، sc540 بود. نتایج حاصل از این بررسی درسطح احتمال 5% نشان داد شیوه های خاکورزی بر وزن خشک ریشه در زمان برداشت و طول دانه معنی دار شد. ولی اثر تراکم بر تعداد دانه در ردیف، وزن خشک ریشه، قطر ساقه، عملکرد دانه در سطح احتمال 1% معنی دار شد. همچنین اثر تراکم بر ارتفاع بوته در سطح احتمال 5% معنی دار شد. در این بررسی، تاثیر هیبرید ها بر عملکرد دانه در سطح احتمال 1% معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه معادل 40/6 تن در هکتار مربوط به رقمsc540و کمترین عملکرد دانه معادل 50/3 تن در هکتار مربوط به رقم  dc370بود.